privigno — pri·vì·gno s.m. OB figliastro {{line}} {{/line}} DATA: av. 1367. ETIMO: dal lat. prīvĭgnu(m) propr. generato a parte , comp. di privus che sta a parte e del tema di gignĕre generare … Dizionario italiano
LOLLIUS (M.) — M. LOLLIUS Caio Caesari Tiberii privigno, Orienti tunc praeposito, comes et rector datus, qui Caium et Tiberium Rhodi agentem clandestinis criminationibus commisit. Vide Tac. Ann. l. 3. c. 48. Suer. Tib. Ner. c. 13. It. in Voce Marcus … Hofmann J. Lexicon universale
PASSIENUS Crispus — primus maritus Domitiae, cuius pecuniariam litem adversus fratrem Aenobarbum defendit, ut est apud Quintil. l. 6. c. 2. Deinde Agrippinae matrimoniô et Nerone privignô clarior inter primarios cives emicuit, bis Consul, et Orator insignis. Eius… … Hofmann J. Lexicon universale
ROMA — I. ROMA Latii in Italia urbs, de cuius origine et conditore diversa legimus apud auctores. Receptissima opinio est, a Romulo et Remo fratribus conditam fuisse, unde et nomen acceperit, an. primô septimae Olympiadis, teste Dionysiô Halicarnasseô,… … Hofmann J. Lexicon universale
figliastro — s.m. [lat. tardo filiaster stri ] (f. a ). [figlio d altro letto rispetto al nuovo coniuge] ▶◀ (lett.) privigno. ‖ figlio. ◀▶ ‖ matrigna, patrigno … Enciclopedia Italiana